Κάτι συμβαίνει στη σφηκοφωλιά των αναρχοκουμουνιστών Jungle Report. Ένας αέρας ελευθερίας και καθαρής, νεοφιλελεύθερης λογικής φυσά, και καθαρίζει τα σοσιαλιστικά και κουμουνιστικά μιάσματα. Ορίστε ένα υπέροχο δείγμα νεοφιλελεύθερου λόγου που κάνει δάκρυα συγκίνησης να τρέχουν από τα μάτια μου:
Τις ανθρώπινες αξίες τις αποφασίζουν οι άνθρωποι για τους εαυτούς τους, όχι εσύ για τους ανθρώπους, όχι εγώ για τους ανθρώπους. Διαφορετικοί άνθρωποι έχουν και διαφορετικές αξίες. Εσύ θεωρείς απάνθρωπο να μεγαλώνει κάποιος χωρίς παιδεία, υγεία και ότι άλλο θεωρείς στοιχειώδες (ΕίΔΑΤΕ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΟΙ ΛΕΗΛΑΤΗΤΕΣ;), εγώ πιστεύω ότι αυτά πρέπει να κερδίζονται σε μία κοινωνία και όχι να δίδονται δωρεάν. Γιατί αν κερδίζονται τότε η αξία τους εκτιμάται και προσαρμόζεται στις ανάγκες της ζήτησης, αν δίδονται όχι.
Γιαυτό το δημόσιο και δωρεάν κατακρεουργείται και βανδαλίζεται καθημερινά. Και δεν είναι ο κακός καπιταλισμός αυτός που το κάνει αυτό, αλλά ο κακομαθημένος πολίτης που δεν σέβεται αυτούς που απάνθρωπα φορολογούνται ή χρεώνονται τα δανεικά, για να πληρώνονται τα “στοιχειώδη” δικαιώματά του.
Γιαυτό υπάρχει τρομερή σπατάλη. Οι πραγματικές ανάγκες του κόσμου ορίζονται από ανθρώπους δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα (και πως άλλωστε). Είναι δυνατόν ένας, δύο, δέκα νοματαίοι να ξέρουν ποιες είναι οι ανάγκες μιας κοινωνίας που αποτελείται από διαφορετικούς ανθρώπους; Ποιος εγκρίνει την υποχρεωτική δωρεάν παιδεία/υγεία, ποιος την αξιολογεί; Στην ελεύθερη αγορά, νόμος δεν είναι το δίκιο του εργάτη. Νόμος είναι το δίκιο του πελάτη.(ΤέΛΕΙΟΣ!) Νόμος είναι η αξιοκρατία της ωφέλιμης παραγωγικότητας.
Ναι δεν θέλεις αμόρφωτους πολίτες, ναι δεν θέλεις να πεθαίνει ο κόσμος στους δρόμους. Ποιος νομίζεις θα πληρώσει; Αν φορολογήσεις το κακό κεφάλαιο, αυτό θα φύγει. Αν φορολογήσεις τον κακό ιδιοκτήτη των μέσων παραγωγής, ή θα φύγει, ή θα διώξει κόσμο, ή θα μειώσει μισθούς, ή θα αυξήσει την τιμή του προϊόντος. Στο τέλος την νύφη θα την πληρώνει πάντα ο φτωχός που θες να προστατεύσεις. Και όχι μόνο θα πληρώνει, αλλά θα γίνεται και ολοένα και πιο κακομαθημένος και πιο εξαρτημένος από το κράτος που υποτίθεται ότι του λύνει τα προβλήματα.
Όσο για τα παιδιά, αυτά τα μεγαλώνουν γονείς, όχι το κράτος. Η οικογένεια, όχι οι ιδεολογίες. Αν αποκτήσω παιδιά θέλω να ενηλικιωθούν κάποτε, όχι να είναι για πάντα ανεύθυνα νήπια στα χέρια του κάθε καλοπροαίρετου κρατικού σωτήρα. Να είναι υπεύθυνοι, νευρικοί και πρώτα να μπορούν να προσαρμόζονται σε μία κοινωνία και έπειτα να βρουν τα όριο που θα μπορούν να προσαρμόσουν αυτή τη κοινωνία. Όχι με αξιώσεις και βία αλλά με διαπραγμάτευση και διάλογο.Η ζωή δεν είναι λούνα παρκ, ούτε βρέχει καραμέλες και λουλούδια. Κοινωνική πρόνοια μπορεί να υπάρχει για αυτούς που την χρειάζονται και όχι για όλους. Και όσο υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να βοηθήσουν, μπορούν να το κάνουν καλύτερα από τους δημόσιους υπαλλήλους. Γιατί οι πρώτοι πράττουν βάσει ήθους, οι δεύτεροι βάσει μονιμότητας και σίγουρου μισθού άνευ αξιολόγησης και παραγωγικότητας.
Ελπίζω να καλύπτω το κενό
Όχι απλώς το καλύπτεις, αγαπητέ Freeman, το υπερκαλύπτεις! Είσαι ένας αληθινός καταπέλτης! Είμαστε μια κοινωνία που παραχαϊδεύει τα παιδιά, που δεν τα στέλνει από νωρίς στον αγώνα τον καλό, να μάθουν πως βγαίνουν τα λεφτά! Διαφθείρουμε τη νεολαία, στερώντας της τη χαρά της δημιουργικής και παραγωγικής εργασίας από την τρυφερή ηλικία διαμόρφωσης και εκθέτοντάς τα στη ραθυμία και την αναρχία του παιχνιδιού όπως και στον όλεθρο του αριστερού διανοουμενισμού και της υπερπροσφοράς παιδείας.
Ας δούμε τι λέει ο Φριντριχ Φον Χαγιέκ για τη δωρεάν παιδεία:
Δεν είναι με κανέναν τρόπο προφανές ότι είναι προς το γενικό συμφέρον να δίνεται σε όλους τους ιδιαίτερα ευφυείς η δυνατότητα να μορφωθούν ή ότι όλοι θα επωφεληθούν υλικά από μια τέτοια προηγμένη (…) Υπάρχει επίσης ένα άλλο πρόβλημα που πήρε σοβαρές διαστάσεις σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες και το οποίο οφείλουμε να έχουμε στο μυαλό μας και αυτό είναι το πρόβλημα ότι έχουμε περισσότερους διανοουμένους από ό,τι μπορούμε ν’ απασχολήσουμε επικερδώς.Ελάχιστοι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι για την πολιτική σταθερότητα από την ύπαρξη ενός πνευματικού προλεταριάτου που δεν βρίσκει καμιά διέξοδο για τη μόρφωσή του.
Χαίρομαι πάντα να βλέπω μαχόμενη νεοφιλελεύθερη σκέψη.
Θα θριαμβεύσωμεν!
logoskaifileleutherismos 